Rozdział 45 - Nowy

Ten rozdział mam przyjemność zadedykować

fanką Diego :))

- Witam, nazywam się...

- Diego? A co ty tutaj robisz? - zapytał mój mąż.

- Pablo? O ja! Nie mogę! Co Ty tutaj robisz?

- Po pierwsze: jeszcze nie przeszliśmy na 'ty', a po drugie: nie powinieneś teraz...

- Nie, to znaczy tak, ale szukam Violetty Casttio.

- To ja! - odezwała się moja siostrzenica.

- O, jak dobrze, że Cię widzę.

- Wy się znacie? - zapytała Viola, Pabla.

- Diego jest uczniem z wymiany. Przyleciał do naszego Studia z Hiszpanii. Stwierdziłem, że ma wielki talent i, że taki ktoś powinien się u nas rozwijać. A ty, Violetta? Skąd go znasz?

- Przez przypadek się poznaliśmy... Gdy wracałam do domu przedwczoraj natknęłam się na niego, a raczej nie zauważyłam go i się przewróciliśmy. - odpowiedziała. - Zostaniesz? Mam urodziny. Zostało jeszcze trochę tortu. - zwróciła się do chłopaka.

- Bardzo chętnie. Tylko... czyli Pablo to twój tata, a ta pani co złapała Go za rękę to twoja mama?

- No, nie... Byłeś blisko. - zaciągnęła go do kuchni.

Z pierwszego rzutu oka wydawał się fajny. Nawet przystojny... Nie to, żeby coś... W końcu ja mam prawie 29 lat, a on? Może 17...

- Co o nim sądzisz? - zapytałam Pabla.

- Fajny chłopak. Nie przypadł Ci do gustu?

- Nie, nie... Wydaje mi się, że nadawał by się dla Violetty...

- Angie, tylko nie mów, że będziesz bawiła się w swatkę.

- Nie zaprzeczę, ni potwierdzę... - odpowiedziałam tajemniczo.

Nastolatka wyszła śmiejąc się razem z nowo poznanym chłopakiem z kuchni. Wydawało mi się, że świetnie się dogadują. Ona się do niego uśmiecha, śmiała z jego żartów... A on ma taki błysk w oku, że wydaje mi się, iż się w niej zadurzył... Nie no... oni muszą być parą!

- Diego, opowiesz coś o sobie? - zapytałam.

- Oczywiście, a więc... Przyjechałem z Hiszpanii, dokładniej z Madrytu. Uwielbiam śpiewać i tańczyć... W Y-Mix kibicowałem głównie Violetcie, chociaż sądzę, iż wszyscy byli wspaniali. Co tam jeszcze... do tej pory napisałem kilka piosenek z moim zespołem, a sam jedną.

- Masz zespół?

- Miałem zespół.

- Rozpadł się?

- Nie, zaszły małe zmiany...

- To znaczy?

- Zmienili gitarzystę*.

- Aha, dobrze. Opowiadaj dalej.

- No więc ta moja piosenka powstała po tym jak dowiedziałem się, że będę uczył się w jednej szkole razem z moją idolką, oczywiście Violą.

- Jaki ma tytuł?

- "Yo soy asi".

- Potrafiłbyś ją zaśpiewać a capella?

- Oczywiście...

Y esque yo soy así         A ja jestem tu
Mi vida es alocada          Moje życie jest szalone
Siento que voy a mil      Czuję się, jakbym tańczył
Contigo todo canvia.      Z Tobą wszystko się zmienia.

- Łał, brawo! - powiedziała Violetta.

- A nie mówiłem, że chłopak ma talent?

- Tekst jest taki wzruszający...

Moja siostrzenica ewidentnie się w nim zakochała! To oznacza, że nie muszę bawić się w swatkę, bo prędzej czy później sami się ze sobą zejdą. Chociaż nie sądzę, aby przypadł Germanowi do gustu, ale trudno. Raz się żyje! - Czy nie tak się mówi?
- Przepraszam, Violu. Gdybym wiedział, że masz urodziny to kupiłbym ci jakiś prezent, czy coś...
- Sprawiłeś mi wielką radość, że tu jesteś. - uśmiechnęła się. - Może chcesz się napić soku?
- Tak, bardzo chętnie.
Zniknęli z powrotem w kuchni.
- Uwaga kochani! - powiedziałam. - Violetta teraz nie będzie widziała nikogo oprócz Diego, więc się nie przejmujcie tym, że was olewa.
- Wiemy Angie. - odezwali się uczniowie chórem.
- Nie mogę uwierzyc w to co się dzieje. - powiedziała moja siostrzenica przychodząc do nas ze swoim przyszłym chłopakiem. Oczywiście trzymali się za ręce. - Jesteś taki wspaniały...
Uśmiechnęłam się. Oni byli dla siebie stworzeni. Spojrzałam na Pabla. Po Jego minie łatwo było się domyślić  co sobie pomyślał. Coś typu: "Ciekawe ile razy to słyszał...", "Po ilu dniach Violetta mu się znudzi?". Przynajmniej teraz nie będzie taki zazdrosny o mnie, zajmie się trochę Violą. W tej chwili można było wychwycić dzwonek do drzwi. Musiałam ja otworzyć  ponieważ moja siostrzenica nie widziała świata poza Diego. Lecz tu, za drzwiami stała tym razem mniej przyjemna niespodzianka - Leon.
- Słyszałem, że masz dzisiaj... Chwila. Kto to? - spojrzał się na nowego znajomego.
- Jestem Diego.
- Dlaczego obejmujesz moją Violettę?
- Z tego co mi wiadomo, ona jest singielką.
- To było tylko chwilowe. Wytłumaczy mi ktoś co tu się dzieje?
I znowu... dzwonek do drzwi... Czy ktoś jeszcze nas odwiedzi? Zgadnijcie kto stał w drzwiach - Tomas.
- Violetta, chciałem Cię zapytać, czy... Chwila, a to kto?
- Podobno Diego. Przywala się do Violetty. - odpowiedział Leon.
- Koleś, ale ona nie jest wolna! - powiedział Tomas.
- Dokładnie... - odparł były chłopak Violi.
- Ona się z nim pokłóciła. - Tomas wskazał Leona.
- Ona się ze mną pokłóciła. - powtórzył.
- I...
- I...
Chyba po raz pierwszy w życiu widziałam, jak Tomas i Leon się ze sobą dogadują. To było takie, trochę... dziwne.
- Nie obchodzi mnie to. - przerwał Diego. - Powiedziała mi, że jest sama, że były chłopak ją zawiódł i się rozeszliście. Szczegóły nie są ważne, ale jeśli jest dziewczyną któregoś z was, to nie chcę, aby ten związek się rozpadł przeze mnie. Violu... - skierował się do nastolatki. - Wytłumacz nam wszystkim jak to jest.
- No więc... Leon... - zwróciła się do swojego byłego. - Okłamałeś mnie. Spiskowałeś z Ludmiłą, żebym tylko nie była z Tomasem mimo, iż byłam z tobą. Tomas... - skierowała się do niego. - Kocham Cię, ale nie potrafię sobie nas wyobrazić razem. Przepraszam. A co do ciebie, Diego... - skierowała się nowego. - Podobasz mi się. I to bardzo...
- To może wyjdziemy dzisiaj gdzieś wieczorem? - zaproponował.
- Bardzo chętnie. - uśmiechnęła się.
- Pablo... - powiedziałam.
- Tak?
- A może my też wyjdziemy dzisiaj gdzieś wieczorem?
- Heh... - uśmiechnął się. - Jeśli moja Księżniczka sobie tego życzy... - pocałował mnie.

----------------------------------------------------------------------------------

* - tekst z serialu. Rozmowa Pabla z Tomasem (ok. 5-8 odcinek chociaż nie jestem pewna)
Od razu mówię, że w drugim sezonie wolę Diego,
a w pierwszym wolałam Tomasa,
chociaż Leon mi nie przeszkadza
no i jeszcze Federico :)).
Lecz jeśli mam wybierać z całej czwórki to wybieram Diego :D.
I wiem, że w rozdziale jest wielkim przeciwieństwem siebie niż w serialu,
ale chcę, żeby był dobrym chłopakiem :).

Pozdrawiam

bloggerka

Ps. Przepraszam, że rozdział pojawił się o dwie i pół godziny później niż miał, lecz nie mam prądu, a jeśli ma ktoś ruter, to wie, że on jest na prąd :(. Specjalnie pojechałam do cioci, aby dodać rozdział, lecz okazało się, że nie ma laptopa, więc dodałam go z telefonu w związku z czym spoiler pojawi się dopiero za ok. 2-3 godziny. Przepraszam! :((