Rozdział 26 - Tylko przyjaciele

Ten rozdział dedykuję

wszystkim osobą,

które mimo przeciwności losu,

nie tracą nadziei.

- Hej, Angie. Ja właśnie... chciałem Cię przeprosić. To w jaki sposób powiedziałem, było okropne.

- Spokojnie, Pablo. Nie gniewam się.

- Moglibyśmy się gdzieś spotkać? Musimy, a raczej powinniśmy porozmawiać...

- Jasne, tylko gdzie?

- Może w Parku Głównym za godzinę?

- Dobrze, będę.

- Pa, kocham Cię. - rozłączył się.

- Ja Ciebie też... Ja Ciebie też... - dodałam mimo, że wiedziałam, że się już rozłączył.

Do moich drzwi zapukał German.

- Proszę.

- Angie, Ty mnie naprawdę kochasz?

- Tak...

- A co z Pablo? Już miał Cię dość?

- Nie, on mnie kocha i ja Go kocham...

- To dlaczego nie jesteś z Nim, tak jak do tej pory?

- Jak chcesz to mogę do Niego wrócić!

- Nie, nie chcę Angie.

- Przepraszam Cię, ale się śpieszę.

- Nie, poczekaj. Dokąd idziesz?

- A co cię to obchodzi?

- Bo jesteś moją dziewczyną i chciałbym wiedzieć.

- Idę się spotkać z Pablem.

- Nie, nie idź.

- Nie możesz mi zabronić się z Nim spotykać, German! Może jesteśmy razem, ale On jest moim przyjacielem i mogę się z Nim widywać kiedy mi się podoba! - krzyknęłam odchodząc do parku.

- Cześć, Pablo. - pocałowałam Go w policzek.

- Hej, Angie. Chciałbym Cię jeszcze raz przeprosić za to co Ci powiedziałem i w jaki sposób to zrobiłem...

- Czy Ty chcesz do mnie wrócić?

- Chciała byś?

- Tak! Najbardziej na świecie!

- Kochasz mnie jeszcze?

- Pablo, przez godzinę nie da się pozbyć takiego uczucia.

- Wiem, że będziesz szczęśliwsza z Germanem, dlatego to zrobiłem...

- Dlaczego tak sądzisz? Kocham Cię, wiesz o tym.

- On Ci może dać wszystko, no i masz jeszcze Violettę pod ręką, a ja?

- Ty? Mi wystarczy, że jesteś ze mną. Nic więcej nie chcę.

- Zostańmy przyjaciółmi.

- Nie. Ja Cię kocham, Ty mnie... Nie widzę problemu.

- Ale ja widzę... German... Zostańmy przyjaciółmi i nie rozmawiajmy już więcej na ten temat.

- Zależy mi na Tobie...

- Mnie na Tobie też, dlatego zrób to dla mnie.

- Dobrze, jeśli Ci na tym zależy, przyjacielu... - przytuliłam Go. - To co? Idziemy na kawę?

- Przepraszam Cię, ale teraz nie mogę.

- Gregorio?

- Tak, dokładnie...

- Powodzenia.

- Dzięki cześć.

- Pa...

Odszedł, a ja zostałam sama. Zaczęłam myśleć, o nas i o tym jak bardzo Go kocham... Myślałam o tym może godzinę, może dwie... Nagle moje przemyślenia przerwał dzwonek telefonu. Dostałam SMS'a od Pabla.

Kiedy nie ma Ciebie,

smutno płynie czas,

nie ma gwiazd na niebie,

nawet księżyc zgasł...

Kiedy nie ma Ciebie,

nie ma pięknych słów,

tylko są marzenia,

by ujrzeć Cię znów...

Kocham Cię.

Pablo

"Kochana siostro... Dlaczego musiałaś odejść? Gdybyś teraz żyła, miała byś Germana i Violettę, a Pablo był by mój... Violetta nigdzie by nie wyjechała... Życie było by prostsze... Przez twojego męża, nie mogę być z Pablem, mimo, że Go bardzo kocham..." - pomyślałam. Nagle podszedł do mnie wspominany wcześniej mąż mojej siostry.

- Co to jest? - wziął mój telefon z ręki. - Angie, jak możesz? Już mnie zdradzasz?

- German, o co ci chodzi? Mówiłam Ci, że nadal się z Pablem kochamy. Ja Go zawsze będę kochała. Zawsze będzie częścią mnie.

- Chodź, już wracamy...

W drodze do domu, mój szwagier cały czas mi o czymś opowiadał, lecz ja go nie słuchałam. Byłam myślami przy Pablo... Gdy doszliśmy poszłam do pokoju i momentalnie zasnęłam.

Stałam na scenie, w teatrze. Nagle zaczęła lecieć muzyka i zaczęłam śpiewać mimo woli... 

Chodź, pokażę ci,
jak bardzo chcę byś był
Weź sobie mnie, bo tylko Ty
i więcej nic.

Kochanie udawaj, że
miłość to nie grzech
Boje się jej, niech prawda śpi,
nic nie mów mi
Ciii...

Czasem marzę, że 
to nie dzieje się
Książę z bajki jest moim złym snem,
on męczy mnie.

I widzisz sam, gdy Ciebie mam,
to siebie tak mi jakoś brak
Przeklinam nas i kocham nas, 
nie umiem odejść, nie wiem jak

Więc zabij ją i zabij mnie,
to będzie łatwe, nie bój się
Przeklinam cię i kocham cię,
z miłości leczy... tylko śmierć

Big Love
Big Love
Big Love
Big Love

Nie wiadomo skąd pojawił się Pablo. Uśmiechnęłam się do Niego, podeszłam, przytuliłam i pocałowałam go w usta... Gdy skończyłam zamiast Pabla zobaczyłam Germana...

- Nie! - wrzasnęłam.

W tej chwili rozległo się pukanie do drzwi, a w niech stał bardzo znajomy mi mężczyzna...

----------------------------------------------------------------------------------

Kim był 'znajomy' mężczyzna?

Odpowiedź już jutro!

Piosenkę pożyczyłam od Ady Szulc,

nosi tytuł "Big Love", jest z filmu pod takim samym tytułem.

Ten film jest naprawdę fajny, lecz ciężko Go zrozumieć,

a piosenka jest trochę... dołująca :/

Pozdrawiam

bloggerka